Normal bir yenidoğanın horizontal kornea çapı 9,5-10,5 mm arasındadır. Yenidoğan korneası ancak 2 yaşında erişkin kornea çapı olan 11.5 mm’ye erişir. Otuz haftadan daha önce doğan prematüre bebeklerin korneası fizyolojik olarak hafif bulanık olabilir ancak zamanında doğan bebeklerin ve çocukların korneası tamamen saydam olmalıdır. Korneası normal ölçüler dışında veya saydam olmayan çocuklarda geri dönmeyecek şekilde görme tembelliği veya gözün kaybı oluşabilir.
Yenidoğan bir bebekte kornea bulanıksa primer sorunlar konjenital herediter endotelyal distrofi (CHED), posterior polimorf distrofi (PPMD) ve korneal dermoiddir. Bunların dışındaki tüm kornea bulanıklıkları sekonder gelişmektedir. Sekonder neonatal kornea bulanıklığında ön segment disgenezisi tablosunda Peters anomalisi ile sklerokornea ve konjenital glokoma ait buftalmus ilk akla gelecek nedenler arasındadır.
Mukopolisakkaridoz gibi metabolik sorunlarda korneanın bulanıklaşması 6-7 ay alır. Mukopolisakkaridozda kornea endoteli sağlam olduğu için bebekler derin anterior lameller keratoplastiden çok yarar görürler. İlk 6 ayda oluşan kornea bulanıklığında herpetik keratit de akılda tutulmalıdır. Neonatal herpes enfeksiyonu sistemik tutuluma da yol açabileceği için bir çocuk hekimi ile beraber tedavi yönlendirilmelidir. Bebeklerde postviral Stevens-Johnson sendromu son derece nadir olmakla beraber kornea bulanıklığına neden olabilir.
Bebekte korneanın normalden büyük olduğu durumda ilk ekarte edilmesi gereken konjenital glokomdur. Ayrıca ön segment disgenezisleri arasında yer alan megalokornea ve anterior megaloftalmus da düşünülmelidir. Korneanın normalden küçük olduğu durumlarda göz küresini ilgilendiren yapısal anomaliler, glokom, ciddi refraksiyon kusuru ve retina displazisi mevcut bulunabilir.