Nistagmus bir veya her iki gözde istemsiz titreme hareketinin var olmasıdır. Titreme vertikal ve horizontal eksenlerde olabileceği gibi torsiyonel de olabilir. Panduler nistagmus göz salınımlarının her iki yöne eşit büyüklükte olduğu, sıçrayıcı “jerky” nistagmusise gözün bir yöne doğru yavaş hareketini takiben aksi yöne doğru hızlı göz hareketinin geliştiği nistagmus tipidir.
Fizyolojik nistagmus optokinetik, vestibüler ve pozisyonel olmak üzere üç tip olup genellikle sıçrayıcı tarzdadır. Optokinetik nistagmusta optokinetik fenomene göre yavaş takip fazı göz önünde hareket ettirilen cismin hareket yönünde izlenirken hızlı faz bunun aksi yönünde görülür. Vestibuler nistagmus vücudun rotasyonu veya kulağın su ile irrigasyonu sonrasında görülür. Horizontal bakış yönlerinde göz hareketlerinin aşırı zorlanması sonucu pozisyonel nistagmus izlenebilir.
Patolojik nistagmuslar göze bağlı sorunlarda görülebileceği gibi nörolojik ve vestibüler patolojilere bağlı olarak da ortaya çıkabilir. Konjenital nistagmusa neden olabileceği gösterilmiş nedenler arasında katarakt, aniridi, albinizm, retina ve makula patolojileri ile optik sinir hipoplazisi sayılabilir. Oküler nedenli nistagmuslar genellikle pandüler tipte olup herediter geçiş gösterebildiği bildirilmiştir. Sıçrayıcı tipte konjenital nistagmusu olan bazı olgularda daha iyi görme sağlayabilmek için gözlerin bir tarafa deviasyonu veya nistagmusu düzeltici anormal baş pozisyonu gelişimi izlenebilir.
Göz hareketlerinin kaydedilerek incelenebildiği sistemlerde elde edilen sakkad ve yavaş takip eden göz hareketi analizi verilerine göre nistagmus yukarıda bahsedilenden daha farklı ve ayrıntlılı sınıflamalara tabi tutulabilir.
Spasmus nutans adı verilen klinik tabloda infantta aylar içinde başlayan ve 2 yaşına kadar kendiliğinden düzelen, diskonjuge, yüksek hızlı, düşük amplitüdlü, multiplanar, genellikle bir gözde daha belirgin özel bir nistagmus tipi görülür. Bu hastalarda baş sallama hareketi ve bazen oküler tortikollis eşlik eder. Bu tablonun tek taraflı nistagmus yapabilen kiazmal gliom, özgül olmayan merkezi sinir sistemi dejenerasyonu ve 3. ventrikül tümörü olgularında görülen spasmus nutans benzeri durumlardan ayırt edilebilmesi için santral sinir sistemi görüntülemesi esastır. Özellikle aferent pupil defekti, optik atrofi, büyüme geriliği ve diğer nörolojik hastalık işaretleri olan spasmus nutans benzeri olgularında kraniyal görüntülemenin yanısıra ayrıca nöroblastom, akromatopsi ve konjenital ilerlemeyen gece körlüğü yönünden de inceleme gerekebilir.
Ambliyopiye neden olabilmesi ve ciddi nörolojik hasarın habercisi olması açısından nistagmuslu hastalar yakından takip edilmeli ve dikkatli nörolojik incelemeleri yapılmalıdır. Nistagmus hastalarının büyük bölümünde yaşla beraber nistagmus yoğunluğu azalır. Bir kısmında ise gözlük ve/veya cerrahi tedavi gerekebilir.
Nistagmus tedavisinde temel hedef anormal baş pozisyonunu düzeltmek ve okuma hızını artırabilmek için fovea zamanını artırmaktır. Anormal baş pozisyonunu düzeltmek için gözlerin döndüğü yöndeki (baş pozisyonu yönünün aksi tarafı) ekstraoküler yöndeş kasların geriletilmesi uygulanır. Daha şiddetli olgularda bu cerrahiye antagonistlerin rezeksiyonu da eklenebilir. Oblik eksendeki baş pozisyonlarının giderilmesi siklovertikal kasları içeren oldukça karmaşık planlama ve birden fazla cerrahi gerektirebilir. Periyodik alternan nistagmusta (göz hareketi kayıtlarında nistagmusun hızlı yönü kendiliğinden bazı olgularda belli bir periyod ile diğerlerinde ise belli bir periyod izlemeden değişir) baş pozisyonunun yönü zamanla kendiliğinden değişebileceği için bu hastaların ayırt edilmesi önem taşır. Konverjans ile bloke olan nistagmusta tabanı dışarıda prizmalar veya iç rektuslara geriletme ve/veya posteriyor fiksasyon dikişi uygulanabilir. Fovea zamanının artırılması gereken veya osilopsi yakınması olan olgularda tüm horizontal kaslara maksimum geriletme veya propriyoseptörleri yok etmek için insersiyodan kesip tekrar yerine dikilmesi (Dell’Osso tekniği) klinik olarak önemli bir başarıdan çok göz hareketi kayıtlarında düzelme sağlamaktadır. Bu cerrahilere bağlı olarak iyatrojenik şaşılık veya tam aksi yönde baş pozisyonu gelişmesi mümkündür. Bu nedenle nistagmus hastalarının cerrahi planlaması çok büyük titizlikle yapılmalıdır.
Konjenital Oküler Motor Apraksi
Horizontal konjuge göz hareketlerinde bozukluk nedeniyle yanlarda bulunan cisimleri hastanın sakkadik hareketlerle değil ancak baş pozisyonu veya yavaş takip eden göz hareketiyle izleyebilmesi durumudur. Nedeni bilinmemekle birlikte santral sinir sisteminde değişik anomaliler bildirilmiştir. Çocuk büyüdükçe horizontal bakış pozisyonunu sağlamak için yaptığı ani baş hareketlerinde azalma görülür. Pekçok olguda beyin sapının rostral kısmına bası yapan serebellar kitle saptanmıştır. Korpus kallozum agenezisi ve hidrosefalili olgularda da oküler motor apraksi bildirilmiştir. Ayrıca metabolik nöro-dejeneratif hastalıklarda, beyin tümörü ve ataksi-telenjiektazide de oküler motor apraksi görülebilir. Oküler motor apraksi tesbit edilen çocukların tam sistemik ve gelişimsel araştırmaları yapılmalı ve merkezi sinir sistemi görüntüleme tetkikleri incelenmelidir.
© 2022 PROF. DR. E.CUMHUR ŞENER. All Rights Reserved Designed by | OXIT BİLİŞİM TEKNOLOJİLERİ